Vandaag is de vastentijd begonnen. Ik ben niet Katholiek, zelfs niet van huis uit, ik heb ook geen carnaval gevierd (dat wil zeggen, tenzij je een avondje rondhuppelen als Minnie Mouse op Sisi mee wilt tellen...), maar ik ga wel vasten. Sterker nog, ik ben dus vandaag begonnen.
Mijn vasten bestaat uit een suikervrij dieet, en als ik toch geen suiker mag, gaat dus de koffie er ook uit. En hoewel ik niet geloof dat vasten nog heel populair is (in ieder geval minder dan carnaval, zou ik zeggen!), zag ik vandaag toch een paar discussies voorbij komen over het waarom.
Dus dacht ik vandaag ook na: waarom vast ik? Of nou ja, waarom eet ik deze maand geen suiker? Omdat dat goed voor me is, omdat ik weet dat ik me er veel fitter van ga voelen, maar ik - zeker in drukke tijden zoals de laatste weken - het toch altijd weer laat versloffen. Omdat een voornemen leuker is als er een verhaal aan hangt. Omdat de aanloop naar het voorjaar de perfecte tijd is om zoiets te doen. Omdat het vorig jaar ook goed bevallen is. Omdat ik wel van een uitdaging houd.
Om in de stemming te komen, keek ik vanavond Chocolat, een film die niet bepaald zou moeten motiveren om te vasten, maar op de een of andere manier juist heel toepasselijk leek vanavond. En nou ja, als je dan toch geen suiker mag, kun je net zo goed naar een mooie man kijken, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten